تنها در کشور من

یک خبری خواندم به این مضمون که رییس جمهور زیمبابوه دستور بازداشت ورزشکاران اعزامی به اولمپیک کشورش را صادر کرد . خیلی از رفتار این آقا متعجب شدم البته دلیلش عدم مدال آوری این ورزشکاران است نه کسانی که مدال گرفتند ؛ تعجب من بیشتر می شود که می بینم این ورزشکاران بهانه هایی برای نجات خود و تقصیرها را گردن دیگری مثل داوران و هیئت ژوری یا . . . نمی اندازند . شاید هم انداختند نمی دانم ولی مورد موافقت واقع نشده لابد .

البته قبلا هم خبری منتشر شده بود که ورزشکاران کره شمالی بخاطر مدال نگرفتن برای کار به معادن اعزام شده بودند .

اما تا دلتان بخواهد در کشور ما از ورزشکار و شان ورزشکار قدر دانی می شود و هر ورزشکاری که به مسابقات بین المللی یا اولمپیک اعزام می شود پس از بازگشت به میهن مورد لطف و عنایت مردم و مسئولین قرار می گیرند . در کشور من برای اینکه ورزشکاری بعدها مورد نکوهش قرار نگیرد از قبل زمینه سازی می کنند مانند قرعه کشی مشکوک ، تبانی ، حقخوری ، ناداوری ، بی مهری داوران و هیئت ژوری و و و . . . علاوه بر آن پاداشهایی که بعد از بازگشت به همه ورزشکاران داده می شود و فرق چندانی بین مدال نگرفته و گرفته نیست چون همه تلاششان را کردند و بر اثر دلایل ذکر شده به مدال نرسیدند .

تمام این کارها برای حمایت از ورزشکارها در ایران صورت می گیرد . آیا این اندک است ؟

امشب تیم ملی فوتبالمان به مصاف تیم قطر می رود بروم برای پیروزیش دعا کنم تا تیم گرفتار دلایل همیشگی که ذکر کردم نشود.